El capitalismo ha formulado su tipo ideal con la figura del hombre unidimensional. Conocemos su retrato: iletrado, inculto, codicioso, limitado, sometido a lo que manda la tribu, arrogante, seguro de sí mismo, dócil. Débil con los fuertes, fuerte con los débiles, simple, previsible, fanático de los deportes y los estadios, devoto del dinero y partidario de lo irracional, profeta especializado en banalidades, en ideas pequeñas, tonto, necio, narcisista, egocéntrico, gregario, consumista, consumidor de las mitologías del momento, amoral, sin memoria, racista, cínico, sexista, misógino, conservador, reaccionario, oportunista y con algunos rasgos de la manera de ser que define un fascismo ordinario. Constituye un socio ideal para cumplir su papel en el vasto teatro del mercado nacional, y luego mundial. Este es el sujeto cuyos méritos, valores y talento se alaban actualmente. (Michel Onfray)


jueves, 21 de julio de 2011

ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ (2010)


Aldo Cardoso, Cochabamba, 2000

Είμαστε σαν το νερό. Μία μόνο σταγόνα περνάει απαρατήρητη. Γλιστράει πάνω στα βρύα. Πέφτει στο έδαφος και εξαφανίζεται προς τα έγκατα της γης.

Έτσι είμαστε. Περνάμε μέσα από τις σκιές. Γλιστράμε μέσα στις σχισμές των βράχων. Ενώνουμε τις διαδρομές μας. Διασχίζουμε τα σπήλαια. Ενωνόμαστε με εκατομμύρια στους θόλους των βαθιών σπηλιών.

Έτσι είμαστε. Προχωράμε ενωμένες σε ένα μόνο σώμα. Δυνατές και πολύπλευρες, βγαίνουμε ξαφνικά στο φως με έναν βρυχηθμό στους χειμάρρους και κανείς βράχος δεν μπορεί να εναντιωθεί στη δύναμή μας.

Και, παρ’όλα αυτά, από εκεί που περνάμε στα λιβάδια ξαναβγαίνει η πρασινάδα και μαζί της ξεπηδούν άπειρα λουλούδια, τα δέντρα των δασών καλύπτονται με τρυφερά καινούρια φύλλα και στα περιβόλια λάμπουν τα μπουμπούκια που θα γίνουν γλυκά και ζουμερά φρούτα.

Έτσι είμαστε. Ένας άνθρωπος μόνος του περνάει απαρατήρητος. Οι κύριοι τον αγνοούν. Περιφρονούν τη δύναμή του. Και η ζωή του μοναχικού ανθρώπου περνάει μέσα σε μία τρομακτική σιωπή. Αλλά όταν το πλήθος προχωρά ενωμένο είναι αυτοί που τρεμούν γιατί αισθάνονται αδύναμοι και τρομαγμένοι.

Έτσι είμαστε. Ενωμένοι στις διαδρομές μας, είμαστε εμείς, το πλήθος, που τους τρομάζει. Γι’ αυτό θα ήθελαν να μας περιορίσουν, να μας χωρίσουν, να μας κατευθύνουν και να μας απομονώσουν όπως τους βολεύει. Προς όφελός τους, θα ήθελαν να μείνουμε σαν τα στάσιμα νερά, σε έναν κόσμο σάπιο και άρρωστο. Αλλά, τότε, πάντα, βγαίνουμε με έναν βρυχηθμό ξαφνικά στο φως, με μία συντριπτική δύναμη μπροστά στην οποία αισθάνονται ανίσχυροι, και τα τείχη τους καταρρέουν και όλος ο καταπιεστικός  τους κόσμος καταστρέφεται μέχρι τα θεμέλια.

Και, παρ’όλα αυτά, όταν αφήσουμε πίσω μας τις μέρες του θυμού και της καταστροφής, και γλιστρήσουμε ελεύθερα, μεταφέρουμε την ομορφιά της άνοιξης σε όλες τις γωνιές της Γης.

Έτσι είμαστε. Σαν το νερό. Ταπεινό και ανίκητο. Πραγματικά ισχυρό.


(Κείμενο που περιλαμβάνεται στην εγκατάσταση Οι πολεμιστές του νερού του Άλντο Καρντόσο, που παρουσιάζεται στα πλαίσια της συλλογικής έκθεσης Νερό, μία φωτογραφική έκθεση, Φίλοι των Τεχνών και Μουσικά Νιάτα, Τεράσα, 2011. Μεταφρασμένο στα ελληνικά από τον Περικλή Κορδολαίμη. / Texto de Jorge F. Fernández traducido al griego por Periklis Kordolaimis.)
Publicado por en
Etiquetas: , , , , , ,

2 comentarios:

  1. JFFF21 de julio de 2011, 23:39

    En 1997 el Banco Mundial impuso la privatización del agua en El Alto-La Paz y en la ciudad de Cochabamba como condición para su ayuda financiera. El gobierno del general Hugo Banzer entregó el control del agua a la compañía Aguas del Tunari, subsidiaria de las corporaciones transnacionales Bechtel, Edison y Abengoa, que en enero de 2000 elevó las tarifas un 200%.

    La Coordinadora de la Defensa del Agua y de la Vida impugnó la concesión y llenó las calles de protestas. Hugo Banzer mandó encarcelar a los dirigentes de la Coordinadora y decretó el estado de sitio de la ciudad durante 90 días con los suburbios sin agua potable, pero la resistencia ciudadana logró, después de una lucha encarnizada que se saldó con dos personas muertas y decenas de heridas, que el gobierno cancelara su contrato con Aguas del Tunari.

    ResponderEliminar
  2. JFFF21 de julio de 2011, 23:45

    El mismo texto en otros idiomas:

    Árabe:
    http://debildistraidoydespeinado.blogspot.com/2011/05/2011.html

    Armenio:
    http://debildistraidoydespeinado.blogspot.com/2011/05/2010.html

    Asturiano:
    http://debildistraidoydespeinado.blogspot.com/2011/04/lensame-2010.html

    Búlgaro:
    http://debildistraidoydespeinado.blogspot.com/2011/06/2010.html

    Castellano:
    http://debildistraidoydespeinado.blogspot.com/2011/02/la-multitud-2010.html

    Catalán:
    http://debildistraidoydespeinado.blogspot.com/2011/02/la-multitud-2010_04.html

    Euskera:
    http://debildistraidoydespeinado.blogspot.com/2011/07/jendetza-2010.html

    Francés:
    http://debildistraidoydespeinado.blogspot.com/2011/05/aldo-cardoso-cochabamba-2000-nous.html

    Gallego:
    http://debildistraidoydespeinado.blogspot.com/2011/03/multitude-2010.html

    Griego:
    http://debildistraidoydespeinado.blogspot.com/2011/07/2010.html

    Inglés:
    http://debildistraidoydespeinado.blogspot.com/2011/05/multitude.html

    Italiano:
    http://debildistraidoydespeinado.blogspot.com/2011/05/la-multitudine-2011.html

    Portugués:
    http://debildistraidoydespeinado.blogspot.com/2011/04/multidao-2010.html

    Ruso:
    http://debildistraidoydespeinado.blogspot.com/2011/04/2010.html

    Ucraniano:
    http://debildistraidoydespeinado.blogspot.com/2011/04/blog-post.html

    ResponderEliminar

Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom)